Sprzęt

Kije

Drewna (woods) – dzielące się na drewna fairway’owe (fairway woods), oraz drivery. Kije te służą do dalekich uderzeń. Ich zasięg wynosi powyżej 200 metrów
Żelaza (irons) – mające mniejszy zasięg od driverów, ale pozwalające na oddawanie celniejszych uderzeń.
Puttery (putters) – służące do gry na greenie.

Drewna w przeszłości wykonywane były z drewna. Aktualnie są wykonywane z innych materiałów, m.in. tytanu.
Driver (o numeracji 1) to największy z kijów. Służy do uderzania z tee. Najczęściej spotykane drivery mają kąt nachylenia główki od 8,5 do 10,5 stopnia.
Fairway woods to kije o budowie zbliżonej do drivera. Wykorzystywane są do gry z tee oraz uderzeń piłki leżącej bezpośrednio na ziemi. Ich numeracja jest uzależniona od kąta nachylenia główki (3 wood, 4 wood, etc.).

Żelaza wykonane są z metalu, niekiedy spotyka się również kije z trzonkiem wykonanym z grafitu. Każdy z tych kijów różni się od pozostałych kątem nachylenia łopatki oraz długością trzonka. Komplet tych kijów to zwykle PW (pitching wedge), 9, 8, 7, 6, 5 iron.

Puttery są używane na greenie, lub jego bezpośredniej okolicy. Służą one do wbicia piłki do dołka, toteż nadają jej ruch toczący, bez odrywania od podłoża. Główka tego kija jest płaska i nachylona prostopadle do podłoża. Kij ten różni się również kształtem uchwytu.

Wedges to kije bardzo podobne do kijów typu irons. Służą głównie do omijania przeszkód, jak też do krótkiej gry na fairwayu. Wyróżniamy:
Pitching wedge (P/PW) – przeznaczony do uderzeń piłki z odległości 50-100 metrów od dołka. Uderzenia te charakteryzują się wysoka trajektorią lotu, piłka powinna zatrzymać się blisko miejsca kontaktu z ziemią. Kąt nachylenia PW to ok. 48 stopni.
Sand wedge (S/SW) – przeznaczony do gry z piasku. Zbudowany jest w taki sposób, że podczas uderzenia kij nie zakopuje się w piasek. Kąt nachylenia łopatki tym kiju waha się od 52 do 56 stopni.
Lob wedge (L/LW) – służy do bardzo krótkich, a jednocześnie nadających piłce wysoką trajektorię uderzeń. Używa się go głównie w okolicach greena, kiedy trzeba posłać piłkę nad jakąś przeszkodą przeszkodą (drzewo, bunkier)

Piłki

Piłki golfowe ewoluowały razem z rozwojem tego sportu.Pierwsze piłki były wykonane z drewna. Około XVII w. zastąpiono je piłkami wykonanymi z gotowanego pierza, upchniętego w skórzanym woreczku. Do wykonania takiej piłeczki potrzebny był jeden cylinder pierza. Produkcją tego rodzaju piłek na szeroka skalę zajmowała się rodzina Robertsonów z miasteczka St. Andrews w Szkocji. Allan Robertson znany był z produkcji najlepszych piłek tego rodzaju i dzięki temu prawdopodobnie jako pierwszy uczynił z golfa źródło swych dochodów. Piłki wykonane z pierza były jednak drogie i nie wystarczały na długi okres czasu, a w szczególnosci nie były odporne na deszcz. Kolejnym minusem piłek pierzowych była pracochłonność ich wykonania. Wykonanie czterech takich piłek zajmowało wprawionej osobie cały dzień.

Po piłkach pierzowych przyszła kolej na tak zwane gutaperki. W odróżnieniu od piłek pierzowych tutaj wypełnieniem była odpowiednio wymodelowana i zakrzepnięta żywica z drzewa zwanego gutaperką. Nowy rodzaj piłek był znacznie tańszy od poprzedniczek, miał większą żywotność i możliwość naprawy. Na początku produkowano piłki gladkie, które jednak nie miały zbyt dobrych właściwości aerodynamicznych. Lot piłki był dość nieprzewidywalny. Szybko jednak odkryto, iż nacięcia na powierzchni piłki bardzo poprawiają jej zachowanie. Po tym odkryciu piłki zaczęły być nacinane, najpierw ręcznie, a później przez maszynowo.
Kolejny krok w ewolucji piłki golfowej był dziełem przypadku. Pan Coburn Haskell podczas zabawy gumkami uformował kulę, która niechcący wypadła mu z ręki i odbiła się od ziemi. Haskell wykorzystał pomysł i po osłonięciu gumy i dodaniu na powierzchni malutkich wgłębień (ang. dimples), poprawiających właściwości aerodynamiczne, stworzył nowy rodzaj piłki golfowej. Wgłębienia na powierzchni piłeczek pozostały do dnia dzisiejszego i stały sie niejako ich cechą charakterystyczną.

W dzisiejszych czasach mamy wiele rodzajów piłek. Producenci prześcigują się w coraz to nowych rozwiązaniach, tworząc piłki coraz szybsze i precyzyjniejsze. Powstały piłki składające się jednej, dwóch, a nawet z trzech i więcej części.
Piłki jednoczęściowe – z reguły są to najtańsze piłki. Zbudowane z twardego gumowanego plastiku pokrytego powłoką z surlynu. Są one dość wytrzymałe, jednak niezbyt precyzyjne oraz nie lecą zbyt daleko. Ze względu na cenę są idealne dla początkujących (często gubiących piłki). Piłki te bardzo często są stosowane na driving range.
Piłki dwuczęściowe – pozwalają zdecydowanie lepiej kontrolować tor lotu i uzyskiwać lepszy zasięg niż piłki jednoczęściowe. Piłki te wypełnione są mieszanką żywic, która powoduje iż podczas uderzenia leci ona dalej. Gruba powłoka surlynowa daje piłce dobrą ochronę. Są one używane głównie przez graczy średniozaawansowanych, dla których bardzo ważny jest dystans.
Piłki trzyczęściowe – we wnętrzu takiej piłki znajdziemy gumę lub płyn. Część tą owija się ciasno specjalnym rodzajem żyłki. Pokryte są surlynem lub balatą (specjalną miękką żywicą). Piłki te latają bliżej niż piłki dwuczęściowe, ale dają graczowi większą kontrolę. Idealne dla zaawansowanych graczy, potrzebujących bardziej precyzji niż odległości. Piłki pokryte balatą używane są przeważnie przez zaawansowanych amatorów lub zawodowców dążących do szczególnej kontroli nad piłką. Osłona z balaty pozwala na lepsze podkręcenie (backspin), jednak łatwo ulega zniszczeniu podczas nieczystego trafienia. Piłki te są również najdroższe.
Poszczególne firmy wprowadzają na rynek również piłki cztero- i więcej warstwowe ze specyficznymi dla danej firmy technologiami i wykonane z niejednokrotnie kosmicznych materiałów.

Wózki i torby

Optymalna torba golfowa powinna być na tyle duża aby bez problemów pomieścić cały komplet (tzw. set) kijów czyli 14 szt. Powinna być lekka a zarazem wytrzymała i posiadać wystarczająco kieszeni na akcesoria. Kieszeń przeznaczona na kije powinna być zabezpieczona miękkim materiałem aby nie niszczyć sprzętu i podzielona najlepiej na sześć części, na różne rodzaje kijów. Dobra torba powinna posiadać szeroki, wygodny pas do noszenia, a także pokrowiec przeciwdeszczowy.
Na polach golfowych dominują aktualnie trzy rodzaje toreb:
Staff bag – są to duże i dosyć ciężkie torby wykonane ze skóry lub tkaniny skóropodobnej. Posiadają wiele kieszeni, ale ze względu na wagę raczej nie nadają się do noszenia po polu golfowym.
Standard bag – średnie torby z wystarczająca ilością kieszeni. Dosyć lekkie i z wystarczającą, dla większości graczy, ilością kieszeni. Bardzo uniwersalne i świetnie nadają się do wózków golfowych.
Carry bag – świetne torby do noszenia po polu. Posiadają nóżki umożliwiające postawienie torby w dowolnym miejscu, a także wygodne szelki. Niestety posiadają mało kieszeni, co jest ceną za bardzo niska wagę.
Osoby często podróżujące mogą się zainteresować tzw. trawel bag, która jest niczym innym jak futerałem ochronnym na torbę golfową.
W palecie toreb możemy także odnaleźć torby na buty, a także torby na piłki golfowe.

Jeśli mówimy o torbach, to nie sposób nie wspomnieć o wózkach (trolley), które są nieocenionym pomocnikiem golfisty na polu golfowym. Dzięki wózkowi cały ciężar torby ze sprzętem, który musielibyśmy dźwigać przez wszystkie dołki, możemy wygodnie ciągnąć za sobą. Wózki takie, wykonane z metalu (zazwyczaj aluminium) lub tworzywa sztucznego, możemy wypożyczyć na większości pól golfowych.
Dla golfistów „oszczędzających nogi” dostępne są wózki elektryczne czyli dobrze znane pojazdy typu melex, które nie tylko oszczędzają noszenia sprzętu ale i chodzenia.

Nasi

Partnerzy

pzu
Developres
multifarb
Dwa Stawy
kancelaria KamińskiKamiński
Casino Vodka
Podkarpackie